Ta strona internetowa używa pliki cookies w celach statystycznych i funkcjonalnych. Więcej inforrmacji w polityce cookies - tutaj.

psycholog Dublin

Najbliższe
wolne terminy w 2024:

Zapraszam do gabinetu. Jest kilka wolnych terminów.

Powrót do strony głównej / artykuły / Problemy w relacjach :

Problemy w relacjach

Jak tworzymy relacje?

Często ludzi, z którymi tworzymy relacje, dobieramy na podstawie nieświadomych deficytów, sięgających korzeniami dzieciństwa lub patologii najwcześniejszych, ważnych relacji.

Im trudniejsze, bardziej niespełnione dzieciństwo, tym większy deficyt podstawowych potrzeb, zwłaszcza potrzeby miłości, opieki, troski.

Ludzie są istotami społecznymi i nie uciekniemy od relacji, które są ważną częścią życia i stanowią o zdrowiu psychicznym.

Jako dorośli wchodząc w bliskie relacje z partnerami, przyjaciółmi, własnymi dziećmi, współpracownikami próbujemy zaspokoić zdeficytowane potrzeby, często na sposób dziecięcy. Dziecko słusznie oczekuje, ze dorosły/ opiekun spełni wszystkie podstawowe potrzeby. Kiedy przestaliśmy być dziećmi nie możemy oczekiwać, ze jakiś dorosły, nawet najbliższy nam, zapewni nam to, czego nie zapewnili rodzice.

W poszukiwaniu spełnienia dziecięcych potrzeb

Poszukiwanie spełnienia dziecięcych potrzeb, na sposób dziecięcy dzieje się nieświadomie oraz za wszelka cenę. Wchodząc w toksyczne relacje „stajemy się” znowu dziećmi. Zatracamy siebie, „żebrzemy “o miłość, staramy się zasłużyć, zaniedbując własne potrzeby, udając kogoś, kim nie jesteśmy, żeby inni nas zaakceptowali i z nami byli.

W partnerze, bliskiej osobie „widzimy” matkę, ojca. Pojawiają się nadmierne oczekiwania, których te osoby nie są w stanie spełnić i odsuwają się od nas albo reagują w taki sposób, który odczytujemy, jako raniący. Schemat z dzieciństwa się powtarza: głód miłości- odrzucenie.

Tworzenie bardziej świadomych relacji

Obecne czasy i sposoby nawiązywania relacji są nazywane przez psychologów „narcystycznymi”, tzn. wiele osób nie posiada umiejętności wchodzenia w głębokie, bliskie relacje, a jednocześnie ogromnie tęskni za bliskością. Szczególnie duża tęsknota za bliskością charakteryzuje osoby pochodzące z patologicznych rodzin, DDA, DDD. Bardzo cierpią na niedobór relacji.

Dlatego tym bardziej istotne jest, żeby zadawać sobie pytania: Jak tworzę relacje? Czy mnie satysfakcjonują, czy ranią, wyczerpują? Jakie są moje relacje? Kim jestem? Z jakiej rodziny pochodzę? Jakie mam deficyty emocjonalne? W jakie relacje wciąga mnie schemat wyniesiony z domu?

Jeśli jakaś relacja z partnerem, przyjacielem, osobą bliską z rodziny, współpracownikiem ma nam wypełnić głębokie braki, to nie przetrwa, nie wytrzyma obciążenia nadmiernych oczekiwań, tęsknot i niespełnienia.

Kiedy relacje przynoszą ból

Często nieświadomie zwracamy się po relacje do ludzi, którzy nas krzywdzą, bo nie potrafimy być inaczej z drugim człowiekiem, uciekamy przed bliskością. Jesteśmy w stanie dużo znieść, nawet przemoc, żeby z kimś być.

Nie znając prawdziwej bliskości, przyjmujemy, ze toksyczna relacja z partnerem jest miłością, bo przynosi intensywne emocje, które zapleniają wewnętrzną pustkę. Czujemy się samotni, skrzywdzeni w relacji z drugim człowiekiem, ale trudno nam, boimy się odejść.

Możemy zmieniać zły schemat. Jesteśmy wolni i możemy wybierać, jakie będą nasze relacje.

Dorosłość jest czasem świadomych, wolnych wyborów. Przeszłości, dzieciństwa, nie mogliśmy wybrać.

Następna grupa terapeutyczna dla DDA i DDD

rozpocznie się w marcu 2025

Miejsce: 42-43 Prussia Street, Dublin 7
(naprzeciwko przychodni Medicus)

Czas: co wtorek o 19:30 - 21:00 - Całość terapii: 48 sesji

Koszt:
48 rat po 50 euro

Prowadzący
psychoterapeuci:

Sylwia Matijuk
Jarosław Galej

Liczebność grupy:
9 osób

Charakter grupy: terapeutyczna, zamknięta

Grupa na początku będzie miała formę psycho-edukacyjną, wsparcia, odkrycia przeszłości, "syndromu DDA" oraz wpływu trudnych doświadczeń na obecne życie.

Przydatne artykuły

zobacz

Terapia
przez Skype

Istnieje możliwość prowadzenia terapii przy wykorzystaniu komunikatora Zoom.

You need not, in fact cannot, teach an acorn to grow into an oak tree, but when given a chance, its intrinsic potentialities will develop. Similarly, the human individual, given a chance, tends to develop his particular human potentialities.

Karen Horney

Profil: PsychologDublin na Facebook'u

Blog terapeutyczny